Elimde bir dolma kalem
Karalamak istedim beyaz kağıdı bu akşam yine ben…
Hapsoldum sanki şu dört duvar arasına
Önüm sen , arkam sen, sağım sen , solum sen…
Kalbim sen…… dolunaylı bir gökyüzünde kayan yıldızım sen..
Alimler hep bahseder akıl, kalp ve ruh üçlemesinden
Ruhtur kalbe karar aldırıp ; akılla hayata yön verdiren…..
Ruhum sana teslim , kalbim sana tutsak, aklımsa sende kayıp……
Ya bu kalp senin için atacak..
Ya da bu ruh senin uğrunda bu bedenden çıkacak……
Arada bir durak yok be güzelim….
Son durak mahşer….
Sorgudayım şu an ya cennetteyim ya da cehennem…..
Hangi soru sorulsa biliyorum veremiycem hiçbirine bir cevap kesin ve net….
Bilsem ki…… bilsem kiii bi soru gelecek...
Ve diyecek peki ya sevdim mi ki hiçbirini ??
Uğruna ruhunu verecek, kalbini teslim edecek, aklını ise kaybedecek……
Ve denilse ki vereceğin net bir cevap.!
Sana cennetin kapılarını açacak….
İşte şimdi yırttım be güzelim….
Veremesem de bundan öncekilere kesin bir cevap….
Gidiyorum cennete seni ne kadar saf, tertemiz sevdiğimden emin ve rahat olarak…
Bilseydim ki şu yalan dünya hayatında kalan son saatimin olduğunu….
Almazdım şu dolma kalemi elime…
Karalamazdım şu beyaz kağıdı , bu son akşamın geri kalan son saatinde...
Sarılır telefona ,, haykırırdım defalarca,, şu ömrümün kalan son altmış dakikasında..
Ne seni ne kadar çok sevdiğimi, ne de sana sırılsıklam aşık olduğumu söylerdim….
Demezdim ruhuma sahip çık!! Kalbime iyi bak!! Aklıma mukayet oldan bişi başka!....