Çaya nazın süzülür berraklaşır zamanlar.
Gül kıskanır gamzeni çözülür saçı suya.
Ateşteki telaşı yalnız çaydanlık anlar.
Su demliğin koynunda hazla dalar uykuya.
Elif kitapta üşür hayallerde incelir.

Besmele’nin dudağa busesi rahmet olur.
Suya hayalin yansır çay bardağı özünde.
Bardağın buğusunda her nefes seni solur.
Bir turna sefer eyler sen tütersin gözünde.
Bu ana tarih düşür hatırlanır an gelir.

Naz buğusu gül misal zamana işler nakış.
Çayın rengi efsane zamanlardan yadigar.
Sen teşrif ettiğinde bahara döner ya kış.
Bu firakı uzatma acele et zaman dar.
Sen gelmezsen ciğerden her nefeste kan gelir.

Unutulmuş zamanlar sararan sayfada sır.
Buselik makamına girizgâhtır dudağın.
Sen böyle kalbimdeyken geçse de birkaç asır.
Gönüllü tutsağıyım aşk adındaki ağın.
İnadı bırakırsın belki de zaman gelir…
Ankara,29.07.2012 İ.K