Aylardan mübarek Şehr-i Ramazan
Bir feryat duydum Asya’dan,
Yanıyordu Arakan,
Yanıyordu Müslüman.
Yanıyordu yüreğim
İkaz duyunca Resulullah’tan;
“Birbirini sevmedikçe
Bizden değil o müslüman”,
Derken…

Tanıdık bir sesti o,
Eyvah!
Kardeşimin feryadıydı o…

Sahur sahur yaşarken Ramazanımızı,
Can korkusuyla yaşadılar Ramazan ayını.
İftar şükrüyle açarken orucumuzu,
Kirli sularla yaptılar iftar şükrünü.
Ve
Ayyuka yükseldi feryatları dualarında.

Feryadın adresi Müslüman Arakan
Tek suçları vardı;Allah’a iman.
Ey uykuda olan Müslüman,
Uyan da haykır zalime zulmünü,
Nasıl duymaz bir müslüman
Kardeşi olan mü’mini.


Arakan tuğlası çöktü
Duvarımızdan şimdi,
Duvarımız yıkılıyor
Eyvah!(1)

Nasıl unuttuk o sağlam ipleri
Biri Kur’an,
Sünneti Efendimizin diğeri.

Ya Rabbi bizlere iz’an ver,
Ya Rabbi zalime vicdan ver,
Ya Rabbi yüreğimize derman ver.

Kardeşlerimize çektirme bizim hatalarımızı,
Helak etme bizim Şehr-i Ramazanlarımızı.

(1) “Mü’minler bir duvarın tuğlaları gibidir.”HADİS