İmkansız sanma sakın,
Her şey mümkün bu hayatta.
Bu kancık düzende…
Gör bak olmaz dediğin olur,
Yıkılır, hayalimiz yıkılır.
Ümidimiz biter.
Sıratlar kurulur sevdaya.

Alırlar seni benden,
Akıllıyım deme,
Cinim deme sakın...
Yıkarlar umutları,
Alırlar, ömrümüzü alırlar.

Akılımızı alırlar, şaş kalırız...
İnanmazsın, kendi gittiğine...
Bu aşkın nasıl bittiğine…
Ve aramıza açtığın uçurumlara,
Sıra dağlara,
Sende inanmazsın…

Bakarsın çağ geçmiş,
Saçlar ağarmış,
Eskimiş yıllar.

N’olur imkansız deme sakın,
Deme,
Gün gelir alışırsın,
Alışırsın bu ayrılığa,
Bu imkansız tahammüle,
Alışırsın…

Bakarsın bizde iki yabancıyız,
Alışırken yalnızlığa, yokluğa...
Ne çok mutsuz,
Umutsuz güneşler doğup batar üstümüze,
Bir ömür vuslatsız kararırken,
Mahşeri yaşarız suskun gönlümüzde…


Celal Şahbaz (yorgunkalem)