temmuz
tükenmez kalemden tablolar sundun bana
boşuna cehennem’den korlar dilenme
senin yirmin benim yirmime denk gelir mi bir daha
naturel düşler gördük hesapsız
yakamızda ecinliler
korku,tanımsız suratsız



can ederine anı defterim
ah..bir okuyabilsem silik kalanları
yarım kalmış ya şurası
hatırladım şimdi baf’ta
dişiyle kalem ucu açan süleyman’ı



mavzer mi geri teperken oturur sineye mazi mi
unutmaz acısını kısa kuyruklu yılanlar
kim kimin yüreğine kan oturttu mertçe
bizim kuyruğumuz mu kesildi beşparmak’ta
şimdi öyle mi
tersine mi


ulan temmuz
tarihteki bütün mimli atlara binesim geliyor şimdi
alası doru kızılı
hele iskender’inki ali’ninki
ellerine ot kökünden kınalar yakmış gelinin
düğününe gider gibi
orada kaldı bedelimiz
kaç defa sektirmişim kulağımın dibinden
ölüm ne ki



hiram
çemişgezek’li keko’m
parmağını basmışsın imza diye
defterin tam orta yerine
bir görsem seni
sana sevgililer icad etsem mektubunu yazsam
can hiram






kasım