Dur diyemedim gidişine
Yüreğimdeki ayak izlerin hala duruyor
Taptaze
Gözlerimde bıraktığın buğu seğiriyor
Kırık bir aynadaki
Sayısız silüet gibi yokluğun
Özümü ne yana çevirsem
Acı acı batıyor sineme
Nefes aldığım her an
Hasret çekiyorum içime
Bıraktığım an soluğumu
Ardında siyah bir matem bulutu
Süzülüyorsun
Bir bilinmeze


Gözlerimin denizinde kulaç atıyor anılar
Ustura kesiği bir sızı çörekleniyor yüreğime
Kızıl mavi bir yalnızlık çöküyor içime
"Ahhh yar" diye çığlık atmak istiyorum ama
Senli cümlelerde kanıyor dilim
Avuçlarımdan fecre kadar uzanıyor
Sessiz ahlarım
Ağlıyor aşk diyen gönlüm
Takvimlere vura vura
Ne çare olur ki
Adı yar soyadı ayrılık olan bu kora


Gözlerimi kan tuttu düşüyorum
Yüreğimi kan tuttu üşüyorum
Boğazımda kördüğüm
Konuşamıyorum
Sağır yalnızlığımdan
Lâl yıllarımdan çekip al
Hadi şefkatinle sar beni
Kaldır onurumu yerden
Silinir belki ihanetinin ayak izleri
At bütün sevgi sözlerini
Dağların ardına
Sen sadece can çekişen
Gururumu kucakla
Belki gülen gözlerle tekrar döner hayata




Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)