12
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1030
Okunma

Sana gelen kısa mesafeleri sevmiştim ben
Uzadıkça günler haftalara
Benim gönlümde uzaklara bakmayı
Öyle çabuk öğrendi ki.
Artık güneşe uzandı gölgeler
Üzerine basıyorum korkmadan.
Çöllerde susuz kalmayı öğrendim
Her yokluğunda
Şerefe diyorum kadehlere.
Susmayı da öğrendim
Susarak konuşmayı şiirlerde.
Öğrendiklerim siper kazdırdı gönlüme
Gizleniyorum
Deve kuşu gibi sokuyorum kafamı
Sensiz kumlara.
Ah etmedim hiç
Ar ettim kendime sadece
Don kişot gibi
Olmayan yel değirmenlerine
Sen diye saldırmaktan
Dulcinea del Toboso olduğumu sanmaktan
Öyle yoruldum ki.
Bendim gerçek olan
Adımlarım her susuşumda
Arşın arşın kesti sana giden tapınakları
İbadetimin yönünü değiştirdim
Lat kılıcımın altında inledi
Gerçek sahibi yerini buldu arşta.
Şimdi uzakları yakın ettiğim
Mesafeler
Şuursuzca bana küssede
Saklambaç oynama yaşımı çoktan geçtim
Uyandım artık
Senin tek bilmediğin
7 uyuyanlardan biri de bendim.
Ayvazım DENİZ
5.0
100% (9)