masamda ağlamaya ramak kalmış bir lamba,
aydınlatırken düşlerimi,
geçmişin karanlığını ışıtır anılarım,
üzülmelerim gelir aklıma üzülürüm.
ölmüşlüğüm gelir aklıma tekrar ölürüm...


yanmakta olan umutlarımı dertler söndürür geceleri,
açık kalmış penceremde söyleşen rüzgar,
korkuma bir sen daha katar...
düşer aklıma sensizliğim.
başlar sevdalara ağıtlar,
üzülürüm.



küllükte yarım kalmış sigaramın dumanı...
duman altı gecelerim,
yükseklerde beni seyreden bulutlarım var,
biliyorum kendimi kendime sevdiriyorum,
sen sevmesen de içimdeki beni,
ben seviyorum...

sandalyem durumdan rahatsız,
satranç takımım endişeli aklımdan,
yenilgi dilim dilim etmişken yüreğimi,
seni bir daha kim sevecek şimdi.
o kadar çok tövbe etmişken.



zafere ulaşmış içki şişeleriyle dertleşirken,
yenilgi doluyor içerime,
yenmişliğin yenilgisi bu, bilmezsin.
meze olarak kullandığım umutlarım bitti tabağımda,
ben hala açım,
doyamadım ki gözlerine...


üşenmenin zamanı değil şimdi,
kalk yeni umutlar doğra tabağıma,
perçemini dökme küçük nehirlerime,
sonra taşar dudaklarıma cümlelerim,
boğulurum bir kaşık bakışta...
bakarsın birde ölmüşüm.
tekrar tekrar...