Ben sevdim seni…
Belki bilmedin, belki görmedin..
Ama biliyorum hissetin!
Kalbinde, yüreğinde beni hissettin..
Kokumu duydun inkar etme!
Kördüğüm gibi sevdim ben seni…
Sandım ki,
Kimseler ayıramaz, çözemez bizi…
Giderim derken bile cümlelerin burdayım diye bağrıyordu sanki…
Hiç görmediğim gözlerin gitmem diyordu…
O hiç duymadığım sesin, cığlık cığlığa seninim diyordu…
Gitmez diyordum..

Silinmiyor gönül sayfasında yazılanlar..
Atsan ateşlere tutuşmuyor..
Tıpkı birkez bile tutuşmayan ellerimiz gibi…
Yırtsan bıraksan rüzgara olmuyor..
Savuruyor yine aynı yere…

Inanamıyorum hala..
Inanmak istemiyorum..
Canım yanıyor, canım acıyor..
Ama sanma ki ah ederim..
Sanma ki tek bir kötü söz düşer şu dilimden..
Sen gitsende, sen silsende..
Ben seni silemem...
Sevgimi inkar edemem..

Gidişini sessizce izlediğim gibi,
Hala yollarını gözlüyorum...
Kabullenmiş görünsemde beni sevmeyişini,
Kalbim razı gelmiyor..
Bir umut diyorum...
Vuslata dair tek bir umut besliyorum...

Düşünüyorum bazen..
Unuttu mu diyorum?
Hani derin derin bakışacaktık?
Hani tek bir nefesi paylaşacaktık?
Hani Sağımızdaki boşluğu sol yanımızla dolduracaktık?

Yalan olamaz tüm sözlerin..
Bu kadar derinden hissedilmez yalan sözler..
Kokunu ciğerlerimde,
Elini kalbimde,
Tenini tenimde hissedişim yalan olamaz...

Sevgi gerçek olmalı...
Sevgi ölümsüz olmalı...
Sevgı yılmamalı...
Sevgi korkmamalı...
Sevgi...
Sen varsan var olmalı...