AYLARDAN OCAK İNCE İNCE KAR YAĞIYOR
İSTANBULDA HAVA ÇOK SOĞUK ADATA BUZ BİBİ
ÜSTÜ BAŞI YIRTIK PIRTIK BİR SOKAK ÇOCUĞU
DOLAŞIYOR SOKAKLARDA TEK BAŞINA
GECENİN İLERLEYEN SAATLERİNDE
UMUTSUZDU YALNIZDI ÇARESİZLİK İÇİNDE İDİ
GÜNLERDEN BERİ HİÇ BİR ŞEY YEMEMİŞTİ
NE SIĞINACAK BİR YERİ NEDE YARDIM
İSTEYE BİLECEK KİMSESİ VARDI
GECE GİBİ KARANLIKTI İÇİ
SÖNMÜŞTÜ İÇİNDEKİ HAYAT IŞIĞI
YİTİRMİŞTİ TÜM UMUTLARINI
HALİ YOKTU YORGUNDU ZAYIFTI BEDENİ
SIĞINA BİLECEK BİR YER
YİYE BİLDİĞİNCE YEMEK
ONA SAHİP ÇIKA BİLECEK BİRİLERİNİ
SEVİLİP ÖPÜLMEYİ HAYAL EDİYORDU
ANIMSAMIYORDU BİLE NE ZAMANDIR
SOKAKLARDA YATIP KALKTIĞINI
O ARTIK AYAKTA DURAMIYORDU
YIĞILI VERDİ OLDUĞU YERE
TESTİM OLMUŞTU O HAYATIN ZALİMLİĞİNE
YAĞAN KARLAR ÜSTÜNÜ YAVAŞ YAVAŞ KAPLIYORDU
VE SONRA ÜSTÜ TAMAMI İLE KARLA KAPLANDI
AMA O SON NEFESİNİ VERMİŞTİ ÇOKTAN