Biliyor musunuz neden yok oldum ben

Ya da neden aslında hiçbir zaman “hiç” bile olmadım
Aylardır üstüme yıkılan bir dünya vardı
Yüzümü bin parça eden; aynalar
Ve hiçbirinde kendimi görmüyordum
Öyle devasa bir hiç olmuştum ki kuracak cümlem dahi yoktu
Tuhaf bir filmde dönüp durmuştum sizinle
Önce o sevdiğim esmerlik beyazlığıma soyundu
Sonra da saydam birer bulut oldu üstüme yağdı; eridim
Oysa gün güneş derdi görmek için
Görmek yaşam derdi sev derdi
Sevmiştim sürüyle balık ölmüştü içimdeki denizde

Biliyor musunuz ne zaman yok oldum ben

Tükürdüğüm bir geceyken aşk
Bir geceyken çocukluğum bölüştüğümüz
Denize döktüğüm çaresiz yapbozlarken aşk
Bütün aptallığımla birleştirmeye çalışırken
Çaresizlik yüklü çıldırmış gemilerde ölürken aşk
Yanınızdan ilk kez ayrılırken
Titreyen dizlerimden dökülürken aşk





İnsanın kendini karalaması kadar acıydı bu
Beş kez izlediğim filmleri sorguladım soydum
Neden anlamadığımı anlamaya çalıştım
Belki de sözleri tasarlanmış cümlelerinizi anladım
Düşler ayrı gerçekler ayrıydı
Yüzüm birer köpük gibi kıyıya vurmuştu
Ve hiçbir sır sizinki kadar acı gerçek ve utanç verici saklanmamıştı ömrümde
Ben sizin ellerinizde kaybolmak mı
Sonsuzluğa aydınlığa tutuşmak mı istedim





Hepsi kurgu ve sefil yalnızlık belgeselleriydi
Bileti çok önce kesilmiş belli dönüşsüz gidişlerdi
Demiştim oysa düşler başka gerçekler başka siz ise bambaşkaydınız






Dans eden kuşlar tanımıştık gökyüzünde
İlk kez hayal kurduğum omzunuzda ışığı görmüştüm
Ne zaman sizi dinlediysem o şarkı gelmişti aklıma
İnanmıştım ağır bir hüzünle sarsılmayacağıma
İnanmıştım aptalca; günlerce o gömleğin beni giydiğine
Denize gülümserken deniz olmuş balıklar görmüştüm düşümde
Akvaryumdan kaçan o özgürlükler pembeleşmişti bedenimde









Çıldırmıştı vakit
Kıskanmıştı vakit
Küçük bir kadının saklı rengine karışıp tekrar siyah olmamı
Ruhumu ateş artığında yeniden bulmamı
Bütün itiş ve kakışa rağmen sorgulamadan inanmamı
Sizi bir yığın umut ölüsü arasından çekip almamı



Oysa sizi nasıl da fütursuzca ölümüne yürüyebilecek kadar
Çok sevmiştim ben






Şimdi haykırın beni söyleyin beni
Tahtaboşa düşmüş küçücük bir sırra yas tutar gibi

Duyuyor musunuz

Su diyecektim gitmeseydiniz

Siz suyken bakabilseydim yüzünüze kendimi görecek




Biliyor musunuz

Batırsam yüzümü ölecektim