Gittiğin gün kapkara birgün oldu hayatımda.
Beni aydınlattın ilk gün,şimdi kararttın da gittin.
Uyku haram oldu geceleri bana,sabahları sarhoş oldum sayende.
Gündüzleri hayalinde olmasa yaşayamazdım ben herhalde.
Umutla beklerim hergün o ilk geldiğin aydınlık günü.
Beklerim seni,sen gelmezsen eğer,o zaman beklerim ölümü.
Şimdi gel gör ne haldeyim,aynada kendimi tanıyamıyorum.
Hani sen onyedisindeydinde bende onsekizinde,şimdi yüz yaşında hissediyorum.
Değdimi gittiğine bari,gururun okşandımı.
İnadınla yıktın aşkımızı,hiç yüreğin sızlamadımı.
Nerede kaldı senin hoşgörün,nerede affediciliğin.
Söylenen bir söz uğruna,öne mi çıktı senin bencilliğin.
Hayatımın enzor anında aniden aydınlattın ruhuma girdin.
Şimdi zorda bıraktın,ruhumu kararttında gittin.
Ben şimdi yokluğunla yanıp kül olmaktayım.
Biliyorum aşkım,sende pişmansın,yanıyorsun.
Ama,o lanet olası inadına ve gururuna yeniliyorsun.