Güneş tüm ihtişamıyla
Parlıyor gökyüzünde
Bahar sarmış doğayı
Ağaçlar gelinliklerini giymiş
Kelebekler uçuyor çiçekten çiçeğe
Arılar çoktan iş başı yapmış
İçimde şımarık bir çocuk sorgusu
’Bugün ne yapsam?’

Ümraniye çöplüğünde kağıt mı toplasam
Bir lokma ekmek için
Çözsem mi torbaların ağzını
Oyuncak diye oynasam mı unutulan bir mayını?

Kocaman adamlardan korkan bir kız çocuğu gibi
Dolaba mı saklansam?
Yaşıtlarım okula giderken her sabah
Trafik ışıklarında mendil mi satsam?

Çukurova’da pamuk, Giresun’da fındık mı toplasam
Harran’da ekin biçip, Ege’de tütün mü kırsam
Bir kamyona dolup yüz kişi
Üç beş kuruş harçlık için
Konya Ovasına giderken
Bir kazada can mı versem?

Filistinli çocuklarla sapan mı yapsam
Topa tüfeğe inat, taş mı atsam
Savunmak için evimi
Yaralanıp düşen bir gencin
Ayağından fırlayan yırtık ayakkabısında gemi yapıp
Kan göllerinde yüzdürsem mi?

Somali’deki çocuklarla yağmur duasına mı çıksam
Annesinin kaynattığı tencereden
Ne olduğu belirsiz boz bulanık çorbadan mı içsem
Sineklerle paylaşsam mı bir avuç pirinci?

Kamboçya’da çeltik tarlasında
Sıtmaya mı yakalansam
Öldürülsem mi sınırı geçerken
Ezilsem, dövülsem, sakat mı kalsam
Özgür ve rengerenk bir uçurtma gibi
Nazlı nazlı salınırken göklerde
Koparılsa mı ipim kanlı bir kasaturayla

Kızılderili çocuğun çadırında
Kötülüklerden korunma yolları mı arasam
Varşova Gettolarında yaşama tutunmaya mı çalışsam?
Metrodan atılan zenciyle koşmayı mı öğrensem
Bir Eskimo’nun iglosunda
Sıcacık düşlere mi yatsam?

Bugün ne yapsam?
Düşündükçe acıyorum içten içe
Ve eksik yerlerim kanıyor
Bağırmak istiyorum
Sesim yetmiyor

Bugün çığlık çığlığa koşsam özgürlüklere
Yarınımı kursam kendi ellerimle
Biraz uçurtma uçursam
Biraz şarkı söylesem her dilden
Çabucak büyüsem ya da
Ve omuzlasam yaşamın yükünü
Çocukluğuma bakmadan