Dilinde söylenecek bir söz
Kaleminde aşkı yazacak mürekkebin kalmadığında
İşte o gün,benim nedemek istediğimi çok iyi anlayacaksın
Yazdığın bütün kelimelerin çaresizliği yaşadığında
Noktalar ve virgüller yerini bulmaya çalışıncaya kadar
Söylemek istediğin tüm sözcükler boğazına düğümlenir
Ve herdafısında yarım kalır tüm söylemek istediklerin
Yaşadığın süreç içinde feleğin çemberinden geçtikçe
Benim nedemek istediğimi çok iyi anlayacaksın
Şimdi çok erken tüm bu söylediklerimi anlaman için
Zamanla büyüyerek yetişkin bir ergen olduğunda
Tüm bu yazdıklarımın yaşanmış bir hayat hikayesi
Ve ibretlik bir aşk hikayesi olduğunu anlayacaksın
Durmadan sana yazdığım bu son satırları okuyacak
Ve kendi kendine şöyle diyeceksin seni çok sevmiştim

Fakat dönüp baktığında ardına o mutlu günlerden
İkimize dair hiç bir hatıra ve hiç bir eser kalmayacak
Yokluğumun acısını öylesine derinden hissedeceksin ki
Belki o an ölmek bile isteyeceksin fakat herşey için
Vakit çoktan geçmiş olacak,ve her aşk hikayesinde
Olduğu gibi bizimde o bitmez sandığımız aşkımız
Nedenini bile bilmediğimiz saçmalıklar yüzünden
Bitmiş olacak kendine binlerce sorular saracaksın
Bağıra bağıra çığlıklar atacaksın tıpkı benim gibi
Dört duvar arasında kalmış bir beton yığını gibi
Taş kesilecek adeta bütün bedenin işte o saniyede
Sevmeninde sevilmeninde bir yanlızlık sonrası
Sığınılan bonboş bir liman olduğunu anlayacaksın...

Ufuk GÜNEY