gizli bir katil
sadece
ojeli tırnağı kadınlığın işareti
aynı azrailin sismik üfleyişi gibi





suçlu tabutlar ağlıyor eşiğinde
kirli geçmişleri hak ediliş için yeterliydi
paranoyak bir kadın olmak zor
büyümeli
işlenmeli iç güdün
semirmeli ruhunda ki kara dul
sayısı unutulan cinayetler yazılmalı sabıkana
ve kaçmalısın
uykusuz olmalı gözlerin



küçüktüm
saç örgüm henüz olgundu
dama taşları sıralardım hayata
savaş neydi
atom bombası düşmemişti hiroşima’ya
çocukça atışmalar yaşanırdı oyunlarda
elim sende
saklı kalış çınar ağacına kadardı mesela
küçüktüm
kötü cin lambama sindi o gece
zoraki büyüdüm



sıradan bir ah çekiş değil bu
hıncı kine katıp pişirdim kanlı tenceremde
kısık ateşte üç beş dakka
fazlası zarar doğurduğum intikama
acı çekmeli
yalvarmalı huzurumda
diş etleri çürümeli teker teker kurşun deştikçe
işte o vakit
benliğim kavuşuyor ebedi rahatlığa



suçum yoktu
abandı üstüme şeytan
kimse bilmedi ırzıma geçilirken



şizofren bir katilim
bazen otoban kenarında avını bekleyen
bazen de mimli bir barın suskun güzeli
ismi lazım değil öldürmek için
kanatlı organı kafi



seneryo belli
seviş benimle yol üstü otelinde
balık oltaya yapışır aç kurt misali
iki duble votka ile
ateşlenir yaban domuzu
ve oyun başlar
şişmiş midesi kırmızıya boyanır
kan kokusunu çekerim ciğerime afiyetle







çeteleni sıkı tut hades
abaküsüm kırıldı o gece

şimdi
cani rüyalarım revaçta...












lamour