Aşkı sorgulayanlara hitaben…

Şimdi ben, bir aşk şiiri yazarım !
Bütün aşıklar oturup ağlar..
Sorgular; beni mi, anlattı acaba diye ?
Oysa, aslında hiç aşk, yaşamamışımdır ben !
Oysa, hiç aşkı yaşamamışsındır sen !


Aşk;
Nedir ki ?
Bir illüzyon değil midir ?
Hepimiz birer illüzyonist,
Birer sihirbaz..


Şapkadan çıkan tavşan misalidir aşk..
Süpriz babında ..
Beyaz;
Ay, ne tatlı ! Dedirtecek kadar ...
Görenleri hayrete düşürecek kadar,
Işte, o kadar !




Kımıl, kımıl bir şeydir..
Peşinden koşsan tutamazsın,
Bence, hiç koşma ! Zaten yakalayamazsın..
Bırak, bir illüzyon olarak kalsın !
Sen, sihire inandığın kadar aşıksın..


Şimdi ben, bir aşk şiiri yazarım !
Yazarım, yazmasına..
Bütün aşıkları ağlatırım hatta!
Hatta !
Oturup kendim bile ağlarım, yazdıklarıma..
Aldatırım kendimi,
Aldatırım, aldanmak isteyenleri..
Ya sonra ?


Sonra sorgularım !
Yoklarım yüreğimi,
Yüreğimdir zaten, beni aşka inandıran..
Mantık;
Birazcık mantık girdi mi, devreye !
Işte o an, biter illüzyon !
Tavşan mı, şapkadan çıktı ?
Yoksa, sadece bir göz yanılgısı mıydı ?
Aşk var mıydı ?
Yoksa bir gönül aldanması mıydı ?


Şimdi ben, bir şiir yazarım !
Şiirdir;
Aşk kadar, sihirli..
Aşk kadar, etkiliyici..
Aşk kadar, tutkulu..
Bir o kadar, imkânsız..
Melankolinin dibine vururum,
Büyülü sözler savururum,
Yedi renkte konfetiler dökülür etrafa …
Etrafımda rengarenk çiçekler açar…
Bir rüzgâr eser,
Dağıtır bütün renkleri,
Çok uzaklara..
Ya sonra ?

Sonrasında;
Vazgeçerim işte !
Ben, o şiiri yazmam arkadaş !


Yazan: Gönül Cesli