Uzadı ağaçta dallarımız ayrıldı birer birer yapraklarımız,
Yar yollarını gözlerken yoruldu bakışlarımız...
Hasret,kin,sevgi,nefret hep sınıfta kaldı
Sarp sarptı ıpıssız caddeler ve tenha dar sokaklarımız,
Yalnızlığa mahkum etti zamansız ayrılan yollarımız
Umut ve yalnızlık yolunda, yalnız kaldık yalnız ikimiz...
Sessiz kuşlar..çapraşık evler ve bir de sis...
Aşkımızı ancak ufuklarda kızıllaştırır ince uzun sesimiz
Vuslatı ancak ebediyetlerde noktalar neme doymuş kirpiklerimiz
Ancak gönüllerde raks eder sevda denen ahengimiz...
Yollara ve yılllara temenni etmiş bizi kutsal ismimiz
Ve son yoculuğa çıkıyor yollarımız sessiz ve kimsesiz

Ne sendenbir haber ne sema köprüsünden bir iz
Nihayet toprağa çöker dizlerimiz ve Allaha açılır lal ellerimiz
Umut ...sonra yalnızlık ve biz...
Gönlümü aşk deryasında gark eyleyen ya Rabbim ya Rabbimiz
Umut sende yalnızlık aşk denizinde...
Ve dalgalarda çırpınan nafile yüzen kalplerimiz
Sende umut sende yalnızlık ve biz...