Kalbi ahlaklı insanlar,
Bir gece pusuya yattılar,
Sevgiyi kiralık bir saygıyla bıçakladılar.
Kan damlaları korktu...
Dondu...

Kalbi ahlaklı insanlar zor kullandılar,
Kan damlalarını aşkın koynuna soktular,
Isıttılar..
Zorla bekaretini bozdular,
Nikahladılar.

Kan damlalarının bekaretinden akan kezzap damlaları,
Bir neslin bedeninde işte böyle baraj yaptılar.
Dolup taşarken kezzap damlaları,
Susmayıp Dünyaya haykırdılar.
Bekaretin acısıyla bir nesil yanarken,
Kalbi ahlaklılar bir nesli daha yaktılar.
Yanan her bedenin alevi onları bana anlattı..

Ellerimin suçu yok,
Onlar sadece gördüklerini yazdı,
Kalbi ahlaklılar aşkı bir melekten çalıp,
Çocuğu çocuktan alıp,
Çocuktan çocuk yaptılar.
Çığlıkla Dünyaya gelen çocukların adını ise sadist koydular..
Bir filmdi bu aslında ; sevginin katledildiği,
Aşkın ahlakının ahlaksızlara teslim edildiği,

Evet bir filmdi bu ;
Çocuk bedenlerin bekaretini kaybettiği....
Gerisi mi ?
Kimi sayın seyirci olup sadece ağladı,
Kimi ağzının suyunu silip kah alkışladı,
Kimi de kah duyarlıymış gibi bir de dışladı,
Kalbi ahlaklılar işte bunlar.
Onlar filimi bitti sandılar,
Oysa biten sadece reklamlardı,
Ahir zamanın filmi daha yeni başladı..

Cansel Işık /Manyakaşkıngelini