Dünya hep yalancı,insan vefasız,
Yavaş olsan tembel, derler hep Hocam.
Çalışıp çabalasan, her gün durmadan,
Dünyaya tapıyor bu derler Hocam.



Orta halli olsan,ortada gitsen,
Monoton,sıkıcı,derler hep Hocam.
Gülüp kahkahalar, atsan durmadan,
Zavallı üşüttü bu derler Hocam.



Camide ağlayıp,hep figan etsen,
Cenazede bayılıp,yerlere yatsan,
Her sene umreye,hacıya gitsen,
Hiç aklı yok yobaz bu derler Hocam.



Sussan cemiyette,hiç konuşmasan,
Dilsiz yazık lalmiş, bu derler Hocam.
Konuşup kimseye, sözü vermesen,
Edepten yoksunmuş bu derler Hocam.



Her gün işe gitsen, evde durmasan,,
Yemeyi bilmiyor,bu derler Hocam,
Üç gün dinlenip de,hep evde kalsan,
Tembel,uyuşuk bu derler Hocam.




İnsanlara akıl,fikirler versen,
Akıl verme,para, ver derler Hocam,
Akrabana ödünç, para vermesen,
Çok cimri varyemez derler Hocam.




Patrona yaptığın ,usulsüz dersen,
Yarın muhasebeye, git derler Hocam,
Müdür niye derse, girmiyon desen,
Planları göreyim hep derler Hocam.




İnsanların ağzı, torba değil ki,
Büzülmez konuşur,seni billahi,
Her şeyi dert etme,sen en güzeli,
İnsanı canından ederler Hocam.

14.6.2012//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN