Uzaklara giden bir gönlüm var
bu aralar

"ne duruyorsun"

yaz günleri böyle yapıyor, muhtemel..
tutmaya ne hacet
üstüne bir de arkasından su döker buluyorum

halime şaşırıp tepki arar oluyorum çevremde
yüzüm kızarıp başım öne düşüyor
yola düşüyorum

artık başımı kaldırıyorum
beni götürecek rüzgara sırtımı yaslıyorum

"neden olmasın"

bu sefer toyluğumdan kuvvet alıyorum
Ege’nin girintili kıyılarına
şimdilik fırtınadan değil ama
bir dinginlik arayışından
sığınıyorum
balıkçılara bir selam veriyorum

"rastgele"

ekmek arası yap diyorum
seyyar satıcıya

"kolay gele"

para üstünü saymadan cebime atıyorum
peşime takılan olası nankör bir kediye
pis pis bakıyorum

"ortak olmasın yemeğime"

şansımı deniyorum
bir çöp kutusunda
elimin ayarsızlığına hayıflanıyorum

"tüh yine girmedi"

içimdeki sesi o sahil kasabasında terk ediyorum
eksiliyorum belki

"bırakma beni, bundan sora konuşmak yok "
"kapa çeneni" diyip

ufuğa ilk adımımı atıyorum