soframın ortağı duydun mu
içine zamanın hapsedildiği kutuların tamirini bıraktım
gözlerim görmüyor artık cer’lerini
zaman’la oynaşmadan edemem diye
ellerim titrese de deniyorum şimdilik dülgerliği
odun nere cer nere
sakın ha hiç alakası yok deme


halka halka gizli hanedanlıkların yıkılışı görene
şurada kış zalim geçmiş
halka dar
şurada kıtlık olmuş
testere geçmez bir türlü soymuk’larına
şurada elim yanar düğmelerim çözülmez
ter basar
kerem yanarken nar’a


tam şurada , şurada işte
iskarpela’yı vurduğum yerde
ot’u düşürmüş suya lokman
kıymete binmiş aşk
ondandır ki, bu oyduğum saz’ların
hepsi birden çığırtkan


geçmiş ya bazı hatlar birbirinin içinden
kimi koyu kimi duman
lenk timur han’nın ana rahmine düştüğü yıl
bir gidip bir gelmiş tarih
çentik atılmış sanki göbeğinin orta yerine
endaze’ler bile ürkek
bu nasıl ferman


iyi oku şurasını gör bak, kızılca kıyametler kopuyor çemberde
örtünüyor insan oğlu
bunun adı ar
fark eder mi ulu deftere nev veya sonbahar
her boğumu bir kehanet
işte tam şurada
ilk defa kayda geçmiş ihanet





kasım