BALIKLI GÖL
Asümanın aksi kanmış Balıklı göl’de suya
Susuz gönüllere dem vuran ,aşkın nabzı bu ya!

Bu Halil-ür Rahman göl ile renklendirir bütün semayı,
Kanayan melaliyle parlatır his ve havayı

İklimi kuru,gözleri yaş,duygusu sıcak ve serin,
İçindeki şehri Reha ki Rahman aşkı ve huyu derin...

Akşam üzeri...suyun kıvılcımlanır gurüba karşı;
Uçuşur yaprakları çınarların,yükselir kaleye karşı

Suyun süzülürken seyre dalıp dalıp balıklar,
Gönlüm aşkın elemini,dilim ismini sayıklar
Ayn Zeliha !

Hasretinle sular ateşlenir başağında sümbülün,
İbrahim feryat eder yaprağında Muhammedi gülün...

Melali suskun ruhumun fırtınalarla dolu merhametin;
Rızvaniye’den yükselen ezanlar ki üstünde ,numunesidir ahiretin,
Ne kutretli gölsün ki kalbimde şekillenir suretin...

Dumansız yanışının öyküsüdür,sedalarda yankılanan,
Aşktır sularında sabahları melil melil uyanan
Berden Selam’ın nefesidir sularında tarihe uzanan...

İlahi nevazişim yüzerken rüzgarla üstünde suyunun,
Kanasın yanık aşkımla ,yorgun ve ezik ruhun;
Dalıp giderim bu gölde kanadında bir balık pulunun...pulunun...