beniâdem yaşadı şirin mi şirin bir kasabada
(salınır durur bir yukarı bir aşağı çanlar)
ilkbahar yaz sonbahar kış
şakıdı beceriksizliklerini gösterdi hünerlerini.

Kadınlar ve erkekler(tümü de ufak tefek)
umursamadılar beniâdemi hem de hiç
ne ektilerse biçtiler aynını
güneş ay yıldızlar yağmur

çocuklar çaktılar(ama yalnızca birkaçı
ve unuttular aşağıda büyüdükçe yukarı
sonbahar kış ilkbahar yaz)
ki helâli sevmişti onu çok mu çok

zaman şimdide ve ağaç yaprakta
kadın güldü adamın şakasına ağladı acısına
kuş karda ve coşku dinginlikte
beniâdem’in beni her şey idi kadına

kimileri evlendi davul dengi dengine
güldüler ağlayışlarına ve oynadılar oyunlarını
(uyu uyan umut et ve derken)yemin
etseler başları ağrımaz uyudular düşlerini

yıldızlar yağmur güneş ay
(ve yalnız kar başlayabilir açıklamaya
nasıl beceriklidir çocuklar anımsamayı unutmaya
salınır durur bir yukarı bir aşağı çanlar)

günün birinde beniâdem öldü sanırım
(ve helâli kapandı üzerine öpmek için yüzünü)
işgüzar ahali gömdü onları yan yana
yavaş yavaş ve oldu bitti

hepsi mi hepsi ve derin mi derin
ve çok mu çok düşlerler uykularını
helâli ile beniâdem nisan toprağında
canı gönülden ve keşke olsalar

Kadınlar ve erkekler(başlarını vura vura)
yaz sonbahar kış ilkbahar
biçtiler ektiklerini ve gittiler geldikleri yere
güneş ay yıldızlar yağmur