1
Yorum
1
Beğeni
3,5
Puan
1096
Okunma
Düşlermi sürükler insanı sonsuza ? Yoksa aşkın yas kokan dumanımı.
Bilinmezler sokağının yokluk numarası
Bulunmazlar binasının tam ortası.
Tam yaklaşırsın yok olur birden
Ne bir nefes ılıklığı nede bir ses
Bu dünyamdaki karanlık sokakların.
Döşek batarya insana diken gibi.
Dönemezsin ne sağa nede sola
İniltiler başlar ağlama,ardı sıra hıçkırma
Olmasın hayatım dersin bu boş odada.
Fayda etmediğini görürsün sözlerin
Gözün kapıda kulağında tıkırtı dinlersin
Acaba bana doğrumu dersin kösele takları
Edemez olursun bir vakit sabahları
Ama,fakat,lakin dolu sözlerin başlar
Gözlerinden dökülen sitemkar yaşlar
Unutup giderse eğer dost sandığın arkadaşlar
Sığındığın mekan olur o soğuk mermer taşlar....
OZAN İBRAHİM
5.0
50% (1)
2.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz