Ey sahibim !
Sahipsizliğimle geldim sana kimsesizim.
Kelepçe vurdular cümlelerime dilsizim.
Yağmada bulundular gönül yurduma ilsizim.
Çekemediler seni zikreden elimi tesbihsizim.


Sahibim sensizim
Kaybettim mevcudiyetimi bensizim.
Bir gönül vardı barındığım gitti yersizim.
Yokken dayanmaya mecalim fersizim.


Sahibim nerdesin.
Kaç yıldır benim içimdesin.
Bazen sorulan neden niçindesin.
Bazense yanık bir kavalın sesindesin.
Bir masum bebeğin aldığı nefesindesin

Belki de bir zahidin direndiği nefsindesin. . .
Sahibimsin. . .
Günde binlerce kez şükretmem gerekensin.
Yüreğimde damla damla dualarda birikensin.
Yeni açmış filizi özenle büyütensin.
O küçücük yavruyu korkmadan yürütensin.


Sahibim. . .
Yaşamam için çarpan kalbimsin.
Yöneldiğim merci namazda kıblemsin.
En yakın olduğum sırat-ı secdemsin.
Canımı bahşettiğim beklenen müjdemsim. . .
SAHİBİM RABBİMSİN. . . .

// 19 Nisan 2012// Ş.T