yağmurlar yağar şehirler üzerine
soğuk soluğa işler /sıcakta öyle
yıkanmaz durulanmaz
kan kokulu tüm sokaklar
yeminsiz tövbeler özürler yalan
sabır taşını ortasından çatlatır
duymaz işitmez vicdanı olmayan gönüller

çok borcumuz var hayat sana
çok borcumuz kalır geride kalanlara
ödenmez yarınlara
kim yetimkalmıyor ki şu dünyada
kim öksüz söyleyin bana

yağmurlar ta öteden beri yağıyor
insan beş üzerinden görmekte
toprak her mahsülü ayrı ayrı veriyor
toprak neyi tohum neyi bilmekte

hangi yağmur söndürür ki ateşi
hangi ateş hangi sudan sönüyor
uyan artık uyutulan uykudan
hayat deyip geçiyorsun
manasız mı dönüyor ?
evren sonsuz bir okul / bilir tüm bakir akıl
kula pula kul olan / ne topraktır ne çakıl

karanlık görülmezdi ta öteden şu ana
esası farkedildi karanlıktaydı mana
bir kaç metrelik çukur varılınca en son ana
zikretti ise beden / sonra mertebe fena !

arsızlaşınca arzu gönüller sokağında
ayan beyandır artık hazin öyküdür yaşam
ömür dediğin ne dir altı sekiz saniye
aklı hiç eder evren döndürür divaneye

Rabbim
sırf senin için sevmek
senin için görmek
sadece senin için ölmekse hayat
insan denilen hâlâ ne arıyor
şükür sana bizi her yerde gören
bedenler sana secdesiz se de
ruhlar seni çok önceden tanıyor

imtihan yeri dünya
burada yoktur zor soru
hesap tek bir sorudan
ya dosdoğru ya eğri


Ben sizin Rabbiniz deyilmiyim ?