.........................................................Abdurrahim KARAKOÇ’un aziz hatırasına...

kelimeler öksüz, mısralar gözyaşı dolu
geceler alevlendi
üşüyor haziran’ın baht-ı kara günü...


bozkurtların sesi suskun
ülküdaşların yüreğinde korlar dağ
depremlerin en zalimi vurdu
sarsıldı Türklüğün kalbi Ankara
soldu ülkü çiçekleri
bahar suları çekildi, sustu yağmurlar
bir feryat yükseldi!..


baykuşların suskunluğu korkutmuştu
içimde yangınlar yükselmişti
dargın uçup gitmişti güvercinler
yanık bir ses Yasin’i huşu içinde okurken
sabah ezanı titriyordu davetinde
Mihriban’ın ağıtları isyandı!..


soğuk bedene vurulmuştu son neşter
azar azar susuyordu asırlık kükreyişler
son nefes, son bakış, son tanrı dağlarına sesleniş
gözler vedaya kapanıyordu
uçup gitti melekler!..


Başbuğlar dizilmişti hazır ol vaziyette
Atsız’ın masmavi gözleri ’hoş geldin evlat’ diyordu
Başbuğ Alparslan’ın peygamber gülüşü
kucaklaşıyordu Muhsin başkan
veliler buyur ediyordu cennet bahçesine
yemyeşil vadilerde şırıldıyordu şol ırmaklar!..


hakka yürüyordu Türk’ün şairi
adın tarihe yazılıyordu Abdurrahim Karakoç
nurun aydınlatsın ülkemi
mısraların derman olsun garip yurduma
bozkurtların öksüz kalsa da
mısraların kıta kıta yüreklere kazındı
yolun açık, mekanın cennet olsun şairim!..


Zafer Direniş
..
07 Haziran 2012 Perşembe 22.30 Lahey