Varoluş,doğa,matematik,mantık,insan
Nedenler,süreçler ve işleyişleri
Kim ilgilenir ki bunlarla hangi akıllı?
Düşünmek,nedeni düşünmek,sonra birde olabileceği.
Yine düşünmek,tekrar düşünmek
Sokrates,Platon,Decart...
Felsefe,psikoloji,mantık,rasyonolizm,akım
Algılayana anahtar kelime bunlar
önüne sunulmuş bir altın anahtar
Normal değil derler cahiller filozoflara
Neyin ne olduğunu adamakıllı biliyormuşçasına
Özgürlük dersin sen kafes koyarlar çevrene
Birde utanmadan demezler mi bak altın kafesin nadir bulunur
yaşa hayatını diye
Hadi bir cesaret sonuçlarına katlan be insan!
Korkma! Korktuğun kim o da insan...
Allah’tan başka korkma kimseden... Korkma diyorum...
Git şu kahbe duygunun üstüne
Düşünüyorsan uygula şunu yap,
yaşayamadan öğ-re-ne-mez-sin arkadaş
Bakma yere! Eğilme!
Kaldır başını diyorum kaldır! Utanma sakın! Kalk...
Aldırmadan yap aklındakini
Çünkü yapmazsan erirsin bir mum misali
Askıda bırakma al ve giy o afili kostümü
Denemeden öğrenebilirmisin senlik mi yoksa defolu mu?
Bir karar verip uygulaması icap etti mi,
sonucu hakkında hertürlü sorumluluğu ve kaygıyı unut
James William’ın dediği gibi...
Kim ne der düşünme
O da insan... Bırak konuşsun...
Beyni kangren olmuş insanlar sökün atın artık şu zehirli beyinleri...
Kabullenemediniz mi?
Tamam bi araştır bakalım sövmeden önce;
Üşenme, zor gelmesin,kendin bul doğruyu;kulaktan dolma değil...
Filazoflar işte; hani deli denilen adamlar
Yaşamışlardır herşeyi, ama kulaktan dolma değil kat ve kat yaşayarak
Tıpkı bi kadehteki şarabı çıtır çıtır alevlenen bir şömine yanında
son damlasına kadar sindire sindire içmek gibi,
sırf sarhoşluğu tatmak için...
usul usul ama yaşayarak . sarhoş olana dek
bugünkü gibi derdini anlatamamışlardır çoğu robota
Durduramamışlardır hipodromda son sürat koşan at gözlüklarini takmış yaratıkları
Filozof,düşünen,düşündüren,öğreten,kurcalayan aynı zamanda
Yaşayan,öğrenen,pişman olan, ders çıkaran,deneyen,yanılan
Ama doğru kelimesinin anlamını taştan çıkaran...
Bütün filozoflar aynı düşünmez onlarda insandır
Çünkü aynı düşünseler filozof olurlarmıydı o da ayrı bir tartışma konusu işin aslı...
Doğrular farklı,görüşler desen öyle ,bakış açıları var çünkü
Bazıları mantıkçı bazıları empirizme dayanır
Ömürleri boyunca bunları savunurlar insanlığa...
Tecrube birikimdir felsefe unutma her düşüncenin bir geçmişi vardır mutlaka...
Buğulu bir geçmiş...
sisli...
ilerisi gözükmeyen...
Onlar soğuktan buharlaşan camı elleriyle silerek ileriye ışık tutanlar...
Bak Sokrates misal "Evlenin , karınız iyi çıkarsa mutlu kötü çıkarsa filozof olrsunuz." demiş...
Ona düşünmesini sağlayan karısı kötü bir eş,stresli bir hayat...
Şimşekten sonra gelen gökgürültüsü ve ondan sonra gelen yağmur
ortaya çıkan -başarılı bir filozof- -bir yunan filozof-
Yaşamım boyunca ,düşüncelerim olgunlaştıkça insanları aydınlatmak istedim
İnsanları aydınlatmak sana mı kalmış diyenlere inat insanları aydınlatmak...
Aydınlanmayacağını bildiğim zifiri karanlığa bile anahtar deliği kapı aralığından ışık tutmak...
Karıncanın kilometrelerce yol yürümesine benzeyecek olsada bu evren,
o yolda yaralanarak, düşerek kalkarak ama tıpkı bir karınca gibi en sonunda hedefe ulaşmak...
Pes etmek yok...
Bırakırsam arkamda Hanselle Gratel’in ekmek kırıntılarını,
birileri takip eder bulur beni diye umuyorum...
o zaman anlarlar ne demek istediğimi
anlamasalarda zaten umrumda değil
ben düşüncelerimi kusmuşumdur artık rahatım...
rahatım,umutluyum (fakirim) ümitliyim ama bir yerde
ümit en son kötülüktür aslında biliyorum
Pandora’nın o muhteşem kutusu açıldı
Zeus’un sakladığı bütün kötülükler saçıldı dünyaya,dip bucak her köşeye...
Ama kutuda son bir kötülük kaldığından hiçkimsenin haberi olmadı.
Ümit...
İnsan işte...
Zeus’un arzusunda insanları kendilerine işkenceye teslim etmek olduğunu unutuverdiler.
Nietzsche’ninde anlatmaya çalıştığı gibi...
Ümit kötülüklarin en kötüsüdür,çünkü işkenceyi uzatır...
Çünkü sıkar boğazını susturur seni, yutkunamazsın, nefes alamazsın...
Boğulursun yavaş yavaş...
Ümit en iyi şansmış öyle mi?
Son bi kez daha düşünmeye ne dersin...