Kim zaman ölü nefis yol alır evham düşlerde
Oysa başlamıştır fesatlık dilin temasında
Gönlü konduramaz kendine metruk sözü
Gecenin en anlamsız yerinde hakikat nöbet tutar karşı taraftan

Hangi cellât yargılamıştır
Şiirimin meşkulayetini
Meçhule kürek çeker dizelerimin geri kalan kısmı
Sessiz parçalanmış göynük kalbimde
Sadece aşk için yaşarken

Beynimdeki kuşkular çelik kafesler ördüysede
Aşkın odununu yaş ile yaktım durdum
Ölesiye sevgiye özleme inatlaşırcasına

Bu seferlik acemi âşıklar gibi
Kendini savunmaz öfke doğuran binlerce neden içindeyim
Acıyı diriltip tekrar içiyorum

Her çırpınışımda
Kuru gürültü çarpar kulak zarıma
Akıl yanıltıcı hayalin ardında bıraktı sedada
Şu sol yanıma huzurun zerresini koyamadıkları mı?
Ruhumun kalıntılarında unutmaya gidiyorum
Unutmaya değer mi?..............