Yarım kalmış hayallerin adamısın sen artık.
Hayali bir gücün arkasına saklamışsın bütün korkularını,
Bütün fiyaskolarını...
Şimdi hakettiğin yerdesin!
Olduğun yerde,
Gökyüzün bile yok.
Orda, bütün ahkamların kendinedir,
Bütün raconların kendinedir,
Kavgaların, yine kendi kendinedir, bilirim.
Hayatın her şeyini kendine yüklersin orda.
Boğulursun,
Kaçamazsın!
Orda vicdanını yoklayan çok şey hatırlarsın,
Zalimliklerin vurur duvardan duvara yüreğini,
Dört duvar arasında hem yaşarsın,
Hem de aldığın her nefeste ölürsün, anlayamazsın.
Senin olduğun yerde,
Hayatı her gün bir film şeridi olur insanın gözünde,
Unuttukların gelir aklına bir bir,
Hesap sorasın gelir yaşadıklarını düşündükçe.
Ama orda,
Hesabı sadece kendine sorarsın, bilirim.
Yada vicdanın bir kor olur yakar canını;
Yaşattıklarını düşündükçe.
Uykuların işkenceye dönüşür kabuslarınla,
Mahfettiğin hayatlar gelir aklına,
Mahfolmuş bir hayat yaşarken orda...
Kimse görmesin, duymasın diye,
Yastıkların, yorganların altında
Öyle bir ağlarsın ki,
Yüreğin boğulur gözyaşlarınla.
Her şeye ilaç olan zaman,
Düşmanın olur orda.
Geçmek bilmez
Ve her saniye koca bir hiç olur hayatında, bilirim.
Tutamadığın sözler gelir aklına,
Bozduğun tüm yeminlerin günahını yaşarsın orda.
Azap olur,
Azap olur adım bile sana, bilirim.
Orda, acılarını bastıramasın cigarayla, birayla.
Kırıp dökeceğin bir yürek bulamazsın, bilirim.
Sadece nefes almaksa yaşamak,
Orda sadece böyle yaşarsın;
Hakettiğin gibi, bilirim.