18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1500
Okunma
Bülbül küsmüş gülüne, ona konmaz oldu
Sanki her daim gece, sabah olmaz oldu
Diller unutmuş artık, dua etmez oldu
Sevdalı yüreklere, güneş doğmaz oldu..
Kin nefret dolanmış, kardeş kardeşi vurdu
Zamlar yolunu almış, para yetmez oldu
Saygı,sevgi, ahlak, namus pazara kondu
Bencil olmanın adı, medeniyet oldu..
Bulut kızdı bize, akıtmıyor yağmuru
Gelecek korkulu, geçmiş aranır oldu
Kendimizi bile aldattık, yalan doğru
Sanırım insanlık, yaşamayı unuttu
Ama belkı de; YAŞAM İNSANLARI YUTTU..
Apsuva..1/11/2007..Sakarya..