Bebekliğim
_______________
Hani sen hep gülümseyerek anlatırdın
Gözlerinden fışkıran sevhi pınarlarında
Yıkanırdım sanki tüm acılarımdan
Hiç ayrılmak istemezmişim ya senden
Teyzem kucağında tutarmış beni
Sen lavabodayken bile...

Çocukkluğum
_________________
Nasıl da titrerdin üzerime
Kar demez kış demez
Koştururdun ana okulu yollarında
Her bayramda mutlaka
Gelinlik giydirir süslerdin ya
Nasıl da gururla izlerdin
Sevgiyle coşan bir denizi andıran bakışlarla...

İlk Gençlik Yıllarım
____________________
Yedinci kat evimize gelirken bir akşamüstü
Yol kenarında bir kutunun içinde büzülmüş
Minnacık kedi yavrularından birini
Alıp geldiğim o anı hiç unutmadım anne
Korkuyordum kızarsın bu da ne diye
Oysa yine sıcacıktı bakışların
Yine gülümsemiştin şefkatle...


Yıllar sonra
__________________
Ben uzaklardaydım ve
Kedimin öldüğü haberini alıp
Nasıl da ağlamıştım hıçkırarak
Ve nasıl da suçlamıştım seni...

Dün gece iş çıkışı eve geldiğinde
Üstün başın toz toprak içinde seni görünce
İçimde bir şeyler koptu sanki yine...

Bilmiyorsun annem
Geceleri uyanıp nefes alışlarını dinlediğimi
Sana bir şeyler olur diye nasıl için için ezildiğimi
Ya bana sarılışlarındaki anne sevgini
Kokumu içine çekerek meleğim dediğini
Ve daha pek çok şeyi düşündüğümü
Bilmiyorsun...

Sana bir şey olursa
Sensiz
Kimsesiz
Bir sokak kedisi gibi ne yaparım

Sakın bir yere gitme
Olur mu annem...





Asimaral... 30.Ekim.2007



SEVGİLİ KIZIM BENDEN KENDİSİNİ ANLATAN BİR ŞİİR YAZMAMI İSTEDİ. BEN DE ONUN AÇMADIĞI AMA HİSETTİĞİM DUYGULARINI ŞİİRLEŞTİRMEK İSTEDİM.