10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
993
Okunma
Kaç kalem gam döktü , yazılara,
Kaç şair işledi yokluğu.
Yurdundan baharından uzaklarda,
Kaç ozan içti, gurbet suyunu.
Nicesi zevk-i sefayı unuttu,
Nicesi hiç bilmedi varlığı.
Dillendirip sırattan ince ruhunu,
Ekti iğne oyası hayatını.
Bebekliğini anımsamadı, pekâlâ,
Nasıl yaşadı çocukluğunu?
Edemeden oyunları müteâlâ,
Kaldırır mı rafa yokluğu.
Bronzlaşır Anadolu’mun insanı,
Zannetme ki sahilde, plajda.
Hapsetmez mi gerçek satırları,
Yakarken güneş tarlada.
Süzülür birkaç dize ağızdan,
Teriyle sularken toprağı.
Namı yok, akar sulardan,
Şairdir Anadolu’mun insanı.
Bin bir duygu ağlar içinde,
Bin bir dert varır evine.
Evi ki; mini, damı kırık,
Vermez ki bir salık, laflar içinde.
2003
Elvan USUL
Cevap Yaz