bırak
son notayı
akşam üstü gibi
geğzi yaksın konyak





otuz mart
ankara treni hatırası
dumanlı dekoltesi kaçırmıştı seni
kırmızı kazağın yarı açık cezaevi sanki
papuçların uyumlu
avcun nemli yağmur saçaklı kuşlar gibi
işte çivilendin
öksüz kalır gidersen mavi nehir
bana bırak o günü
kırık dökük gamlı garı




bordo odam melankolik sarhoş
ilk sevişliğimizi andıkça
hani
soyunurken toy kadınlığın
bekaret neşesi akıyordu ergen kanıma
dur sökme sübyan nefesi
insafa gelsin ruhun cinayet bu
bana bırak kefeni
yaşlı bitsin sana ait tenim




gece beş suları
kurt masalları vardı lafonten babadan
bakışın kapanışa yakın uzanırdı kokuma
perde inik
yatak kırışmış bin bir bahane ile
sarı kaplı nüfusun sessiz
bana bırak gölgeni
bu adam kimsesiz



kadınım
geberiyor içim
savaşlar eritiyor kan kaybı ölümcül
teşhis reçete kimyasına uyumsuz
ne bir tatlı kaşığı şurup
ne de kaba ete dikilen soluk şırınga çare
en iyisi
seni bana bırak




iklim soğuk
üşüyorum buz tutmuş yüreğim
asmaaltı şarkılar ısıtırdı hatta hararet basardı alnıma
nerde parmak uçların
veya pembe oyalı mendilin
alsın içine
karım diz boyu kars misali




gebe kalmış rüyalar uğrardı ara sıra
isimli spermler dolarken rahmine
gülücük saçardı çehren
kız mı
yoksa erkek mi
yazı tura çekerdi talih
o an korkardım ya dik gelirse




bitti
dilekçem okunmadan
oysa kalındı
kaba taslak yazılmadı
dilber
uyu
üç silahşörüm ölmedi
aramis hariç
belki de odur bodur şeytan








beni bana bırak
tan vaktine yakın..











lamour