Yaz gölgeli bir çardak bağımda
Avuçlarımda binlerce yeşil umut
Toprak yollar tozlu, kilerde azık
Neyi arar insan, neyi özler en çok
İnancım yatık, düşüncem savruk.

Sevecen bir yürek içimde, asırlardır atar
Asi bir sevda içimde, günümü tırmalar
Açınca ben volümü, öldürür bütün şarkılar,
Gündüz ağar penceremden içeri
Bir iğdenin kokusu genzimi yakar.

Göz gözüm yaşamla, gerçeğim kayıplarda
Sonsuzmuş yaşanan bütün güzellikler
Arıyorum, yaşayamadıklarım nerede?
Sildim dilimdeki bütün anıların tadını
Dileyen sorgulasın, gecikmeden
Vakit çok geç olmadan.

Çürük otlar yetişmez baharda,
İlkesiz bekleyişler büker düşüncenin belini
Say ki, bütün sözüm doğru, imgelerim gizemli
Korkma, sen de çiğne yüreğimi, yık evrenimi
Yeni bir dünya kur bakışlarınla, yudumla şiirlerimi
Zincirimin son baklası ol, uzat bana ellerini.

Ne yazsan yalan,
Ne yaşarsan, kaybolan bir an
Ne dilersem dileyeyim,
Avucumda sıcacık bir duman.

Bir düşün yumağı asılınca gecelerine
Diril yaşama, ay ışığı kesmeden yolunu
Dudaklarından kesilmiş çiylerle ıslat içimi
Çoğul acılarımdaki en ölümsüz sevdalım ol
Bir dökülüşle sarnıçlarımdan içime su gibi dol.

Öksüz işte suretim, ellerimde onlarca oya
Bir kız dans eder düşlerimde, güle oynaya
Tan sökülür can evimde, bedenimde hülya
Yürürüm yıllardır, geçtim onca yolu yaya
Göz pınarlarımdan denizler kurdum aya.

Bilmelisin ki, bütün dönüşler boştur gül yüreklim
Bütün dönüşlerin zikzaklarında yorumsuz bir sancı
Bir türkü dolarsın diline, şarkılar saki, türküler hancı
Yaşadığın her şey senden bir kopya, ismi olsa da acı.

Çevir güneşlerini içime, sökülsün buz dağlarım
Gündüzleri koyma cebime, en çok geceleri ağlarım
Bir ayın şavkı vurursa yüreğine, aç tahta pencerelerini
Alevli yüreğimdeki yakamozları denizlerimden yollarım.

Selahattin Yetgin