0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
746
Okunma
Sürgün yemiş kaderden
En güzel çağları,
Silmiş süpürmüş sürgün.
Geride kalan hiçbir şey artık
Ne kalb de heyecan kalmış,
Ne uykuları elinden alan.
Gonca da kurumuş laleler, güller.
Beklenme duygusu yok olmuş,
Yanlızlık sarmış her yanı.
Sıla özlemi yemiş tüm duyguları
Kömürleşmiş kalbler.
Hükmü kalkmış fermanın,
Sürgün bitmiş.
İzi kalmamış fermanı yazanın,
. . . . neye yarar.
Geri gelirmi yıllar?
Yeşerir mi açmadan solan laleler?
Yeşerir mi goncada kurumuş güller?
Neye yarar. . .
Sonu gelmiş sürgünün.
Ne sılada yar kalmış,
Ne sürgünde diyar.
Sonu gelmiş sürgünün
. . . neye yarar.
A.İ.A.03.03.98
