ellerine baksan görürsün
hayatı nasıl geçirmiş
uzat ellerini dedim
hasretle öpüp kokladım
nasırlaşmış taş gibi elleri
sert kayalar gibi
ne rüzgar görmüş
fırtınalar yaşamış
baksaydın ellerine
görürdün hayatı
nasıl yaşamış
uzattı öptüm ellerini
hala topraktı
tırnakları kalınlaşmış
çatlaktı heryeri
elleri krem nedir
manikür nedir görmemiş
o yumşak eller gibi değil
acısının eleminin katılaştırdığı
harman edip
yaşamını savurduğunu
ellerine bakınca görürdün
uzandım öptüm ellerini
toprak toprak kokuyordu
oğul derdi bu ellerle
harama hiç uzanmadı
bu bahçe
hiç boş çevirmedi
bu toprak hiç küsmedi
bana
ben onu hiç üzmedim
oda beni derdi
hep hak dedim
helal dedim
bu bahçede gönlümü eğledim
ellerim huzurlu öyle anlar
yolda beni bırakmadılar
onlarla hala
sıcak çorba içebiliyorum
bahçeye bakıp ekip biçiyorum
toprakla olan sevgisinden
bak titriyormu
uzandım hasretle öptüm
toprak toprak kokuyordu mis gibi