5
Yorum
2
Beğeni
4,6
Puan
1309
Okunma
Bir tek gülüşün yetiyordu, bazen her şey için
O gülüşündü beni böylesine kendimden geçiren
Senle başladı her şey.
Sen geldin birden bire her şeye; sanki bütün acılarıma, yaralarıma şifa oldun.
Nerden çıktın geldin sen böyle?
Nasıl değiştiri verdin beni böylesine.
İlk zamanlar bir yabancıydın sanki.
Böyle yakın hissede bileceğim aklımın ucundan bile geçmemişti oysa.
O zamanlar gelip geçici bir hevestin sanki
Ya şimdi?
Sensiz nefes alamaz oldum.
Sanki benim küçücük dünyamın vazgeçilmez bir parçası oldun sen.
İyi ki de oldun ya.
Ama şunu anlamıyorum ki; ne var sende de beni böylesine kendimden geçiri veren.
Sanki öyle bir şeyki, kopması mümkün olmayan bir bağ gibi.
GİZEM GÜL
5.0
71% (5)
4.0
14% (1)
3.0
14% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz