Hayat zor annem, hayat çok zor!
Yetmiyormuş gibi binlerce derdim,
Birde senin hasretin
Canımdan canlar alıyor anne!
Şimdi yanımda olsan,
Oyunlar oynasak gene birlikte,
Gülsek konuşsak,
Kollarında yatsam;
Pamuk ellerinle başımı okşasan;
Bulutlara meydan okuyan martılar olsam,
Uçsam senin diyarına; arasam seni,
Bulsam...
Sarılsam sana sıkıca,
Teninin kokusuna doysam,
Canıma can katsam bir nefesinle,
Ama yoksun işte,
Yokluğunda hayat zor annem
Hayat çok zor!
Meğer kimse anlamıyormuş beni senin gibi
Kimse dinlemiyormuş.
Ruhum şefkatine aç,
Kalbim sensizlik dolu,
Kafam karışık,
Hayat zor annem, hayat çok zor!
O içten, o masum gülüşünü kimsede göremedim,
O güzel sesini kimseden duyamadım,
O güzel kalbini kimsede bulamadım,
O çıkarsız sevgini kimseden alamadım,
Çok sevdim insanları anne
Ama senin sevdan varoluşumda,
Ve sensiz hayat zor annem
Hayat çok zor!
Zaman geçtikçe
Hasretinle kalbimi yakan kıvılcımlar,
Büyüyüp yangınlar oluşturuyor bağrımda!
Hasretinle hayat zor annem,
Hayat çok zor!