Susuyorum..
Dudaklarımı en kuru yerinden dik birbirine,
En sessiz yerinden anlayacağın,
Kanatmadan.
Kırmızı..
Dudağımda yanan soğuk cehennem.
Öpme,
Dokunma,
Üşür ruhun yoksa..

Sustuklarımı iyi ezberle,
Ayrılık sınavında çıkabilir karşına.
Çıkar yüzüğü küçük parmaklarından,
Sıkıyor çünkü ruhumu.
Saymaya başla yalnızlığımı;
Ben, ben ,ben..
Neden bu kadar kısa?
Neden sen kadar siz?

Biz’e değil,
Ben’e tamamla ben dediğimi.
Eksiğim,
Seni sevme eyleminde bulunduğumdan beri..
Ve en çokta bu yüzden grevdeyim şimdi.
Biraz değil,
Bir az,
Sen de defalarca sev hadi..
Gelmeden gitme,
Ağlamadan gülme
Ya da gül
Koy mezarımın en kurak iklimine..

Ölme diyerek öldürme,
Adil değil.
Bak gözyaşı bu,
Yüzümdeki çukurlara tıklım tıklım dolan..
Bak uykusuzluk,
Kan çanağı gözlerimde damar damar biriken..

Ama..
Uyu sen..
En aydınlık yerinden ört geceyi üstüne,
Kefenimi de al omzuna,
Yetmezse..

Sen kadar siz..
Gördüğün yaralar kadar değil iz.
Somut iz gerekmez asla,
Acıya, ağrıya, aşka..
Susuyorum,
Su değil sen ver bana..

Ahmet Kastancı