"Hep gülüyorsun" demiştin.
Ağlatacağını düşünmeden daha çok gülüyordum hep.
Hep daha fazla gülücük, daha fazla tebessüm.
evet ben hep gülerdim.
çünkü hayat gülünce anlam kazanır.
Gülünce seversin hayatı, yaşamayı, yaşamı.
Gülünce hayatın adı hayat olurdu. Senin adın yaşam.
Hayat yaşlandığım, yaşam yaşadığım.
Ben sende yaşıyordum.
Sen her şeydin, sen yanağımdaki gamzeydin.
Belki gülüşümün sebebiydin.
Sen! Hayatıma anlam katan saydam güneş.
Hiçbir zaman paylaşmadın ışığını.
Hiç düşünmedin sende hayat bulanı.
Boş vermelere bayılır, fark etmezlerle yaşardın.
Ama bilmezdin, boş verdiklerini kaybeder, fark etmediklerini yok ederdin.
Ama yine fark etmezdin.
O kadar boğulurdun ki kendine.
Senin için bir tek sen vardın işte.
Hey sen saydam güneş!
Kaldır önündeki buzlu camı.
Gör artık, çöl bile özledi sıcaklığını, kızgınlığını.
Çok özlettin kendini.
Hadi kalk gel de bekletme bizi.
Gel de görsün herkes seni.
Denizin arkasında kaybolup yeniden doğuşuna hasret bırakma kimseyi.
Sen güneşsin.
Hadi kaldır önündeki buzlu camı.
Yeniden ısıt içimi.
Aysun ÖZER