Gittiğinden beri puslanmış camlar
Esrarlı perdeler gözüme inmiş.
Dilimin ucundan feveran damlar
Gecenin karası sözüme sinmiş.


Çekemem bu yükü, gücüm ne benim?
Söylesene talih, suçum ne benim?
Yağmalanmış gibi ruhum bedenim
Omzuma dünyanın vebali binmiş.


Giydirdin gönlüme ateşten yelek
Sevdadan yanana acımaz felek
Sıktığın kurşunla yüreğim elek
Olurken, dedirttin; bu nasıl kinmiş.


Bir yol bulup sana varmadım diye
Kolum dermansızken sarmadım diye
Doğrulup yataktan sormadım diye
Gönül kılavuzum; ışığın sönmüş.


Yanağımda hala parmak izlerin
İstemezdim amma yıktı sözlerin
Duydum ki; çağlayan elâ gözlerin
Kuruyan virane pınara dönmüş.


Açmıyor dağımda kardelenlerim
Hasrete bulaşmış arsız enlerim
Dilimden düşmezken tatlı ’sen’lerim
Yüreğinde esen fırtına dinmiş.


Seherde gözünü aralardın ya
Bana aşk sözleri sıralardın ya
Adıma şiirler karalardın ya
Okurken uyandım, baktım ki dünmüş.