Üzülmedim mutluyum yenildim bile bile
Yılların acısını alsın dedim evladım
Zar salladın, zar tuttun ve daha birçok hile
Göz yummak görevimdi madem anneydi adım.
Mutluyum ellerimi öptürdüm ya Ansızın
Geçti mi iki yıldır içinde artan sızın?

İlk defa yendiğimde epeyce üzülmüştüm
Yenileyim demiştim bir dahaki sefere
Çaresizdin çırpındın fazlasıyla gülmüştüm
İstedim ki gezesin göğsünü gere gere.
Artık mutlu oldun mu susma söyle Ansızın
Yüzünü yer ettin mi dizleri dermansızın?

İlk iki el çalarak kapattım kapıları
Çaresiz bakışından bir hayli etkilendim
Devirdim yeni baştan diktiğim yapıları
İstemeden de olsa başında seni yendim
Mutlaka yenecektim bilmeliydin Ansızın
Altında ezilmedin ben gibi vicdansızın.

Kimin eli öpülür artık onu Hak bilir
Yazdım işte şiiri ister gül ister delir.