Cesaretin bittiyse eğer korkma
Yanılır şaşırır insanoğlu zamanla
İçinden çıkılmaza gömülür
Toprak almaz içine deniz taşar girince
Çamura da girse insan karaya da bulansa
Unutma günahlar bizim için var

Yağmurlar yağsa dersin
Yıkasa ruhumu arıtsa
Dönemezsin geriye bir adım,
Gidemezsin ileri ……….

Çıkmaz sokakların girdabındasın.
Dipsiz kuyuların en dibinde.
Kördüğüm olur ruhun.
Elin tutar ateşi yanmazsın,
Kutuplara gitsen üşümez yüreğin,
Yürürsün önünü görmeden,
Keskin bir bıçak sırtında
Sıraat köprüsü geçersin anıların dehlizlerinde
Dumanlar çıkar her yandan alevlenemez korkuların

Bir hayaldi dersin yasaklar içine gizlenen
Yasak hayallerin gizindeki sevgiliyi ararsın…..
Yakarırsın duymazdan geleceğini bile bile
Müebbedinde ki tutsaklığın bitsin istersin…

Haykırırsın sonsuzluğa avaz avaz;
Giyotine razıyım son bulsun esaretim
Ve celladım olsun uğruna kelle verdiğim sevdiğim…
Kapanmayacak o zaman gözlerim
Ve gözlerimdeki son resmin…
O zaman ebediyete intikal edecek bendeki sevgin
Yer gök kan ağlayacak belki kıydığın için
Lanetleyecek seni tüm canlılar ecirdeki varlıklar
İşte katili diyecekler sevdanın yaşanmamış yasak aşkların

Sesin soluğun buz kesecek
Betin benzin atacak sararacaksın
Bir çare arayacaksın çaresizlik içinde
Karanlıklar iner perde perde yüreğine
Işığını ararsın fecrin
Güneşin rengini hatırlayamazsın
Sol yanın yok olmuştur hissedemezsinnn
Ve lanet edersin düştüğün durumlara
Kızamazsın kadere artık
Feleğin şamar oğlusundur bundan sonra
Boğazında kenetlenmiş düğümler çözülsün istersin
Hıçkırarak ağlamak artık bir rüyadır
Çöl olan pınardan tek damlaya hasrettir bedenin

Esareti sevdanın bir türlü son bulmaz
Bir avuç toprak ararsın gömülmek için
Kara toprakta temizlenen
Bir kara sevda dersin
Sanma ki kurtuluşun fani bedende son bulur
Ezelden ebede çekeceksin
ESARETİNİ SEVGİNİN

BEYHAN DOĞAN