Ne zaman kara bulutlar alçalsa gökyüzünde,
Ne zaman şimşekler çaksa gecenin bir saatinde!
Torunların koşar gelir yanıma korkusundan,
Ben de bir çocuk edasıyla hayalimde sana sarılırım anne.

Kederin pençelerine yakalansam zerre kadar,
Keşke yanımda olsan derim, uçuruma bedel uzaklar.
Gülen yüzüne, bahtıma yaptığın dualara muhtacım,
Bir girdabın içinde dönüyorum, beni bırakma anne.

Sen bir kır çiçeğisin, buralarda sararıp solarsın,
İnsan sellerinde yalnızlığın çilesiyle kırılır dalların.
Bizim oraların doğallığına benzemiyor buraların havası,
Bir resmini aldım elime, yanaklarından öpüyorum anne.

Önce hissettin mutlaka, yüzümü görmeden sevmiştin beni,
Daha dünyaya gelmeden dinlemiştim kalbinin sesini.
Canından bir canım, kanından kan; göbeğimde işaretin,
Senede bir gün değil, ömür boyu seni seveceğim anne. 13.05.2012-Ahmet BOZTAŞ

Bir anneye yazılan şiiri okur da hiç duygulanmaz mı insan!Şiirinizi okuyunca dile gelen duygularımı yorum sayfanıza armağan ediyorum…
Şiirinizi en kalbi duygularla kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum. Allah hepimizi annelerimizin hayır dualarını alan kullarından eylesin...