sislerin arasında doğrulan bir dağ
ve zirvesinde yağmurlar
hiç ayak basılmamış bozkırların
özgürlüğüdür aradığım
iliklerime kadar yalnızlığın işlediği vadilerde
sağanaklardan kaçmadan yürümek

kimsesiz bozkırların
boz ve kuru derisinden
asabi bir yay ve okudur
vurulmak,
bir garip korkudur
minik yüreklerin sayıkladığı

karşı dağın dumanlı başı
ve pencereden üfleyen serinlik
kalbimde ılık meltemler estirir
neden bilmem
soluk, karanlık günler
bildim bileli, nefesleri kestirir

ya da ben öyle hayal ediyorum
buz mavisi bir deniz
mesela norveçte
sıradan soğuk bir gün
kazınmak buzullara
mavi mavi bakarken

kayıp bir sahilde
taşları aramak istiyorum
deniz kabuklarını
renk renk, çeşit çeşit
albatroslar uçarken üzerimden
ve dizlerimde ince sızısı kum çiziklerinin

bedenimde hiç çıkmayan
çimen lekeleri olsaydı
başımı sert kayalara sürtmekten
kimse duymadan, kimse görmeden
keskin bir tuz sancısı
o soluk o altın kumsallarda kendimce sürünmekten.

10.05.2012