Sessiz bir kalem yazdı belki bu çığlığı,
Selam var benden kime yazacak öfke,
Kime sunacak sonu kelam ,
Sus demez biliyorum,ortada var bir inat,
Kim savrulacak yine acımasızca,
Cezayı çeken bir kul,bir de ben sona mihnet,
Tanrıdan dualar belki etti naz,
Bana da bana da şükürler olsun,
Yaşıyoruz ya,sona yaklaşan bir dehşetle,
Anneme armağan olsun oğlum,
Veriyorum O’nu O’na,
Şükretsin yaradana sağ ya canımız,
Bir iki kulağına çıtlatır belki kader öfkesini,
Bir hikmette ver ki mevlam yarına selam,
Annemin anneler günü kutlu olsun....

Sessiz bir uğultu var dışarıda,
Annemden kalan sabır taşı,
Bir sallarsam tekrar beni bulurmu acep,
Hani taş bile çatlar derler ya,
Aman ha çatlamadan gelsin bana,
Kurşun adres sormaz olmasın,
Gelsin o taş bana beni yarmadan...
Dokundu ellerime annemin sır saklar rüyası,
Gece gelirmi yine melekler anneme sorsa beni,
Yalnız kalan çocuk masalındaki gibi,
Açar kolların bilirim,
Hiç uyumaz ,üstün örter yavrumun ,
Hani yazdırır yine ismimi,dağlara ,taşlara,
Senin annen ben gibi sabır,ben gibi yürek....
Sen senki annem,yaparmısın bunu oğluma,
Serermisin şefkatli ellerini O’na,
Ona her bakışında ’ben de istemiştim seni,’
Annen de doğurdu der misin?
O şefkatli çırpınışların ,
Oğlumu kurtaracak bu illet hastalıktan,
Biliyorum,biliyorum....
Anneler günün kutlu olsun....

Sana armağan ne verebilirim ki,
Oğlumdan başka...
Ona verebileceğin en büyük servetin,
Bana sağladığın sabır olsa gerek..
Oğlumada sunar mısın sabır şerbetinden,
İçinede benden katarmısın aşk-ı kelam..
Aşkı ve sevdayı O’nda buldum ben,
Yaşadığım en büyük aşktan öte...
İçinede katarmısın,gözyaşım....
Elin kaşık olsun,kolların bardak,
Dirhem dirhem yudumlatırsın şerbet-i aşk,
Bir sen olursun ilim hikmet,bir de ben,
Tutarlar yasak olan ne varsa,
Yakarlar ne varsa satılmış duygulardan öte,
Kül olmayacak biliyorum bu efsane,
Sen ve ben bir yarış olduk varsay şu dünyada,
Ama hep sen kazandın,sen,
Anneler günün kutlu olsun söyle babama....




Zekiye Ayvaz