Ateş / Duman / Mehterân

ve bilinir riyâ
ikiye bölünür dünya
Ayasofya gölgesinde
kubbede doğar Sinan
kırılmaz sanılan taşlar eğilir
eğilmez denilen başlar eğilir
yaz kırılır kışlar eğilir
elinde köhne zamanın
dilinde Eyyûb Sultan’ın
yüreğinde Hasan’ın / burçlar eğilir

gölgesinde Çandarlı’nın / avuçlar eğilir
/ devşirme suçlar eğilir
taş taş üstünde harçlar eğilir
gölgede erir erdem
dem
bu dem düşer
didem düşer
güllerin bağrına meltem
dağlara matem düşer

İşte şimdi;

Durma vur ey mehteran, Allah’ın adıyla vur
Vur ki göğsüm kabarsın, ileri atılayım
Duysun şaşırsın küffâr, üflendi zannetsin sur
Cenge girip şühedâ safına katılayım

Tokmaklar insin köse, başlasın mehter marşı
Galip gelsin ordumuz, düşmanlarını yıksın
Allah Allah sesleri inletsin bütün arşı
Savurulsun kılıçlar, gök girsin kızıl çıksın

Ve yine;

Emiri Âlem

Çevgân
bir avuç toprak
kül
ve şe/kil…

yeni yakılmış türkü
göğü dağlayan bulut

Kös
beşikle tabut arası

bir avuç ayaz
rüzgâr
ve kar

çatladığı yerden kabuk
rengini savurur şafak

Davul
her nefes fırtına

bir avuç ölüm
insan
ve kan

söz üstünde kılıç izi
kızıl cellâd gölgesi

Nakkare
göğe yakılan kına

Baş üryan

yakılır akrep tapınakları
bulutlar ateşe verir kendini
buzullar erir kızılında dolunayın

Göğüs kalkan

mavi bozkırın geçitlerinde
kor ayaz dağılır rüzgâr
ankalar büyür gecenin ateşine

Dide al kan

şehirlerin uzağında ihanet nağmesi
kül yetişir rüzgarın çeliğinde
ateşsiz yanar alaca atlar


Sine püryan

gece avuç avuç isyan
kıbleye döner kefensiz beden
kanar yağmur bir tutam karanfilden

Göç borusu

cemre düşer susuz denizlere
ölür sessizlik toprağa gömülerek
kopar yıldızlar musalla taşlara dek

Benefşei-zar

çorak topraklarda yaşlı yağmurlar
ve karanlığın türküsü toprağa sızar
gözlerin esmerinde vurgun yer şafaklar

Şükufei-Zar

kuru ekinlerin vakitsiz isyanında
üşür ateş kan doldurup nefesine
sürülür nehirler bulutun küllerine

Cengi Harb

çeliktir tohum ekilir yaraya
kurur yürekler solunca gözyaşları
yeniden yanar küller ankaya

kızıl elmaya
heyyy
kızıl elmaya…

İşte şimdi;

Haydi koç yiğitlerim Hakk, Muhammed aşkına
Koşturun atınızı, ateş çıksın nalından
Öyle bir kükreyin ki âlem dönsün şaşkına
Bayrağımız renklensin kanımızın alından

Ağlarken Vey

kızıl elmaya
kızıl elmaya
heyyy…

İşte şimdi;

Silah bulamayınca savaşsın kazma kürek
Kollar kırılsın ama gizlensin yen içeri
Türk’ün en büyük gücü îman dolu bir yürek
Ve yeniden zaferler kazansın Yeniçeri.

Saint-Pierre’den Roma’ya.
Altaylar’dan Tuna’ya.

heyyy
kızıl elmaya…


Tan1919 - cetiner07


.