Bir kilim deseni gibi işledin
Sevdanı gönlüne ilmek ilmek
Kınalı parmaklarının izi kaldı nakışlarda
Renkleri seçtin, bahardan, güzden
İmbikten süzer gibi süzdün
Damla damla
Her yağmurdan sonra
Ebem kuşağından

Gecelerine serdin sevdanı
Yüreğinin derinliklerinden çıkarıp
Hayalini çizdin hatıralara
Çırılçıplak düşlerini yaşadın
Yıldızlar semah’a durduğunda
Dile geldi geceler
Çiçekler ağladı usul usul

Issız çöllerde bir vaha idin
Derin sarnıçlarda su
Bir kehribar tesbihtin
Sabırda dizili
Bu çileli yolda doludizgin
Acı bir kahveydin dost sohbetlerinde

Sessizliğin ortasında bir çığlık
Kimi zaman…
Yeşil gözlerinden kirpiklerine
Şavkı düştüğünde ay’ın
Kendi sevdanın pervanesiydin.

Derman olmadı gönül yaralarına
Yudum yudum içtiğin sevda şerbeti
Gam yüküydü kervanın
Hasreti yükledin, acıyı yüklendin
Gözlerine hapsettin güneşi
Kilit vurdun gönül kapısına.

Deniz Çınar

04.04.2012