2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1029
Okunma
Geceleri benimdir
Dışarıdaki renk sonsuzluğunun kendisi
Camda yansıyan ışıkla baş başa yemek yerim
Mumların da kadehiyle sarhoş oluruz
Karanlıklar, içinden geçerken
Tereddütler uyanır, tenimi ürpertir
Rüzgarın yaprakları seslenir öteden
Benle kalır gece, paylaşamam
Bu tufan yalnızdır, benle yalnız
Yalnızlık, birlikteliğimde belki de ağlar
İçini döker fısıltıya ıssız anlar
Zaman bensiz döner zaman akar habersiz
Gün dönmeye başlayınca ben giderim
Bensizliğim konuşmaya başlar
Masada mürekkep dolusu sayfalar kalır ardımda
Benliğimden artan birkaç suskunluk bulur, kediler
Sabahleyin gecelerden.
Cevap Yaz